Reisverslag IJsland – the full version

Nederlandstalige versie onder de Engelstalige (fotoverslag).

English:

Day 1: Blue Lagoon & Reykjavik City Hostel

Day 2: The Golden Circle and the hostel in Fljotsdalur

Day 3: 2 waterfalls and basalt columns on the beach of Vik

Day 4: Hiking on Skaftafall, floating icebergs in Jokulsarlon and the hostel in Vagnsstadir

Day 5: Snow. A lot of snow.

Day 6: Roadtripping in the snow and the hostel in Arbot

Day 7: Húsavík – Godafoss – Akureyri

Day 8: About a viking fort, seals and a bizarre rock

Day 9: The shark hunter and rotten shark

Day 10: Discovering the Snaefellsnes Peninsula

Reisverslag IJsland 09/05/2012-21/05/2012

We keken al lang uit naar deze reis. We hadden ze dan ook al geboekt vorig jaar en elke maand die voorbij was, was een maand dichter bij de reis. Het was ook onze eerste “lange” reis samen, naar een onbekende bestemming, naar een land waarvan we de taal niet kenden.

We vertrokken vanuit Parijs (toevallig hoor, lag al lang op voorhand vast). Mijn vriend werd een dag vroeger door de Thalys gedropt in de Gare du Nord, waarna we samen nog even Parijs indoken om de volgende dag met RER en luchthavenshuttle onze terminal te zoeken. En dan, off we were, to Iceland.

Het principe van onze reis: roadtrip van 12 dagen met huurauto en overnachting in jeugdherbergen of op boerderijen.

Woensdag 9/05/2012

In IJsland is het in deze periode van het jaar 2 uur vroeger dan bij ons. Boffen voor ons, wonnen we zowaar 2 uur. Daar maakten we dan ook gretig gebruik van: we pikten onze auto op (superschattig grijs Suzuki Swiftje, het lijkt fragiel, maar heeft zijn werk meer dan goed gedaan: het heeft ons overal veilig en wel gebracht, heeft samen met ons onze avonturen doorstaan en ons geholpen het IJslandgevoel te krijgen), en vertrokken naar de Blue Lagoon: een gecommercialiseerde geothermische spa net buiten Reykjavik. We trokken rap onze badoutfit aan, trotseerden de paar meter die we in de koude buitentemperatuur moesten overbruggen en doken snel het water in. Het was zalig! Het was ook daar dat we voor de eerste keer kennis maakten met de typische zwavelgeur van warm water. Omdat IJsland een hotspot is en er bijna overal warmwaterbronnen zijn, wordt dat warm water natuurlijk ook gebruikt voor warmwatervoorzieningen. Had je dus warm water nodig (douche, lavabo, …) in een jeugdherberg, in een openbaar toilet, om het even waar, dan kwam de zwavelgeur je tegemoet. Voordeel: zelfs in het kleine toilet naast een waterval kon je warm water krijgen.

Na de Blue Lagoon naar Reykjavik, waar we onze overnachtingsplaats voor die nacht opzochten. We konden onze auto op een ruime parkeerplaats van de jeugdherberg parkeren. Deze hostel ligt wel wat buiten het centrum van Reykjavik, maar er is een goede busverbinding naar het centrum. We checkten in in deze moderne cityhostel met wifi, ruime keukens op elke verdieping én vriendelijk onthaal. We sliepen in een dorm en deelden de kamer met nog 3 andere personen, dat was dan ook één van de enige keren dat we met zoveel man in een dorm sliepen. In de hostel kan je ook je kleren wassen en genieten van bijkomende diensten (fietsverhuur, tours, …). Als je nog geen tijd hebt gehad om IJslandse kronen te halen, kan je zelfs met Visa drank of snoep uit de automaat halen (Visa is één van de meest voorkomende en populaire betaalmiddelen in IJsland).

Donderdag 10/05/2012

Kort maar niet slecht geslapen in Reykjavik (vergeet niet: vanaf mei gaat de zon niet onder in IJsland, dus als je ’s nachts een paar keer wakker wordt en je ziet dat het buiten ‘al’ of ‘nog’ licht is, best eens checken op je uurwerk :)). Een heerlijk en rijk biologisch ontbijt met vooral producten van boerderijen in de buurt, wachtte ons op.

Op ons gemak uitgecheckt en de stad achter ons gelaten, klaar om IJsland te exploreren.

Eerst deden we één van de meest toeristische gebieden van IJsland aan: “the golden circle”. Het tingvellir natuurgebied, het geisergebied (met inderdaad de spuitende geisers), de dubbele waterval Gulfoss (impressionant! En de eerste van vele watervallen), leidden ons via prachtige landschappen naar onze volgende verblijfplaats op onze tocht. Het kostte ons wel wat moeite om er met ons Suzukietje te geraken: een slecht onderhouden gravel road bracht ons hotsend en botsend naar Pauls jeugdherberg Fljótsdalur. Paul is een Brit die zes maand per jaar afzakt naar zijn turfwoning naast een waterval, in een vallei met zicht op de Eyjafjallajökull (ja, dé vulkaan en tevens toegang tot het trekkersparadijs Landmannalaugar (helaas hebben wij dat deze keer niet kunnen aandoen, zal voor een volgende keer zijn)). Deze jeugdherberg zat volop in de renovatiewerken. Mag ook wel, als je later verneemt dat deze turfwoning dateert van de jaren 1800. De hostel neigt wel naar een berghut met primitief comfort (douche in de tuin), maar heeft zijn charmes en is authentiek. Het gezelschap en de verhalen van Paul compenseren dit ruimschoots. Aangezien we de enige gasten waren, kwam hij ’s avonds nog wat bij ons in de gemeenschappelijke ruimte zitten. We spendeerden een supergezellige avond en genoten van de informatie uit eerste hand: over de papegaaiduikers en de IJslandse cultuur, de geologie en de uitbarsting van de Eyjafjallajökull, … Een initiatie in de IJslandkunde :).

Vrijdag 11/05/2012

’s Ochtends stond een simpel ontbijt klaar: ontbijtgranen, hesp en kaas, vergezeld van door Paul lekkere zelfgemaakte broodjes. Hij bood zelfs aan om een eitje naar wens klaar te maken, een aanbod dat ik niet afsloeg. Kwestie van klaar te staan voor de dag die er aankomt. Toen lieten we Paul, zijn vallei en zijn verhalen achter ons. Onze eerste stop was Seljalandsfoss: een waterval die vloeit uit de Eyjafjallajökull en waar je achterdoor kan lopen. Waterval nummer twee van de dag was het volgende punt op onze agenda: Skógafoss. Na een stevige klim bereik je de top van deze ’gouden’ waterval en kan je de bergen intrekken voor een lekkere dagwandeling (we hebben er een stukje van gelopen, en weten het nu al: deze wandeling staat op ons lijstje voor de volgende keer). Onder de waterval voegden we ons bij de andere fotografen om een paar mooie kiekjes te schieten. Het dorpje is ook de moeite waard om te bezoeken. Verder via de typische basaltrotsen en basaltkusten, waar papegaaiduikers en andere vogels broeden. Wegens het broedseizoen was the place to be, Dyrholaey, afgesloten. We zijn dan wat verder op het strand gaan wandelen. We zetten onze tocht verder via de basaltkust van Vik en zandwoestijnen.

Om onze volgende slaapplaats (Hvoll) te bereiken, sloegen we weer een baantje naast de ringweg in, volgden we een kort gravelbaantje (na een tijdje worden we gravelexperts) en kwamen we aan bij deze gloednieuwe immense jeugdhostel. We konden op een vriendelijk onthaal rekenen. Jammer genoeg was het bestelde ontbijt geannuleerd. Het had wat weg van een gebouw voor schoolreizen, wat ook niet te verwonderen is: heel wat hikers, geologen en sportievelingen gebruiken dit als uitvalsbasis voor daguitstappen op de gletsjers en de bergen in de buurt. De zomerse busverbinding met Reykjavik zit er waarschijnlijk ook voor iets tussen. Prachtig gelegen in the middle of nowhere, aan een meer. Drie moderne keukens staan ter beschikking net als een plek met een aantal microgolfovens en waterkokers. En buiten staat er ook een barbecue, die zelfs in mei nog om 3 uur ‘s nachts wordt aangestoken door enkele laatkomers, net onder ons raam :).

Zaterdag 12/05/2012

De volgende dag was een actieve dag en tevens mijn verjaardag :). Tot nu toe hadden we stralende dagen gehad, met zon, niet te veel wind, aangename temperaturen. Nu stonden we op met regen. We maakten ons op om de grootste gletsjer van IJsland (Vatnajokull) te bedwingen (of toch een gletsjertong ervan). In het Skaftafell nationaal park vind je genoeg routes en gegidste gletsjertochten om je een tijdje zoet te houden. Wij trokken met onze IJslandse gids en een jong koppel uit Finland en Canada en een iets ouder koppel uit Frankrijk (de man verstond geen Engels en vroeg voortdurend vertaling aan zijn vrouw, en zorgde ook nog eens voor de “hilarische” noot in de groep door er af en toe een semi-Engelse opmerking tussen te gooien). Gelukkig was de aanhoudende regen plots gaan liggen, dus konden we er nog meer van genieten. Onze gids leerde ons het materiaal gebruiken, op de gletsjer stappen en nam ons dan mee op de gletsjer zelf: hij toonde ons blauw ijs, riviertjes, gaten in de gletsjer, resten van lava, … En hij sloot af met het weetje dat beginscenes van Batman begins en een aantal toekomstige scènes van The Game of Thrones hier ook opgenomen zijn. Om helemaal in de gletsjersfeer te blijven, sloten we deze dag af aan het gletsjermeer Jokulsarlon waar we onze eerste zeehond spotten! ’s Avonds warmden we op in Vagnsstadir, waar een opgewekte gastvrouw ons wegwijs maakte in haar hostel op 1,5 km van de zee, met een veranda met zicht op de gletsjers en de bergen. We waanden ons weer alleen op de wereld, enkel omgeven door de natuur en met opnieuw slechts enkele gasten in de hostel. Op dit stuk van de route zijn we niet echt veel winkels tegengekomen, dus niet echt een stukje verjaardagstaart kunnen kopen (soms moet je meer dan 50 km rijden om iets van deftige supermarkt te vinden, in de tankstations kan je ook iets kopen, maar dan aan tankstationprijzen).

Zondag 13/05/2012

’s Ochtends maakten we ons eigen ontbijt klaar en zetten we aan. We hadden een lange dag voor de boeg van het zuiden naar het noorden (300 km). Het begon met een ontspannende trip langs idyllische kustplaatsjes, fjorden en hoge bergtoppen. Een warm zonnetje zette de sfeer er goed in en na een tussenstop in een kleurrijk haventje, vertrokken we voor de twee mooiste watervallen van IJsland. Na een aantal kilometer rijden in de bergen, lieten onheilspellende wolken en rukwinden ons rechtsomkeert maken. We kozen dan maar voor de iets minder avontuurlijke weg door een tunnel.

Dachten we …

Na de tunnel wachtte ons chaos. Sneeuwstorm, rukwinden, zichtbaarheid tot 50 m of soms niets, heetten ons welkom in het noordoosten. De weg in IJsland ligt hoger dan het landschap (zodat sneeuw of zand niet op de baan kan blijven liggen) en is afgezet door gele paaltjes om je in winterperiodes of uitzonderlijke stormen (zoals nu) wegwijs te maken. Terwijl de vriend  de auto onder controle probeerde te houden op de sneeuw en geflankeerd door windstoten, zocht ik de gele paaltjes om ons op de weg te houden (deze paaltjes stonden op een afstand van 50 m en soms zag je niets van paaltjes). Waren wij blij dat we niet door de bergen hadden doorgezet. Na 30 km schuiven, zoeken en vechten tegen de wind; gleden we aan in Egilsstadir op 60 km van onze volgende jeugdherberg. De hostel beschikte over een ophaaldienst waar we veiligheidshalve besloten gebruik van te maken. Een telefoontje leerde ons dat zelfs doorgewinterde IJslanders het niet zagen zitten om ons te komen ophalen met hun jeep. Blijkbaar was het in de buurt van de jeugdherberg nog veel slechter (kon dat dan?). We annuleerden dan ook onze jeugdherberg en zochten een hotel. Gelukkig waren we in een grote IJslandse stad (een dorp naar onze normen) met wel 2 hotels :). Tot onze grote verbazing waren we de enige gasten in het hotel (we raakten er stilaan aan gewend). Gelukkig was de supermarkt nog even open. Dus we sloegen onze voorraad in en sloten ons op in ons hotel. Van achter ons raam zagen we de sneeuw wervelen en dikker en dikker worden.

Maandag 14/05/2012

Volgende dag: door de sneeuw heel wat dingen van onze planning geschrapt. We groeven eerst onze auto uit de sneeuw en besloten dan maar uit het noordoosten weg te trekken en 250 km door te zetten naar onze volgende jeugdherberg. Het nam ons uiteraard meer tijd dan gepland om de afstand veilig en zonder slippen te overbruggen. Op den duur is het wel vermoeiend om zo te rijden: het enige dat je ziet is wit, alles is wit, en stuifsneeuwstormen of dikke mist maken het redelijk eentonig om zo verder te zetten.  In de namiddag kwamen we aan in Arbót, onze volgende uitvalsbasis. Een boerderij vanwaar je paardenritjes kan maken op het bekende IJslandse paard. Deze grote hostel ligt midden in de lavavelden (door de sneeuw wel niets van gezien). In deze periode van het jaar was er ook geen ontbijt voorzien. Maar we konden ons uitleven in de goed uitgeruste keuken, die wel eens krap kan worden als het volgeboekt is. Net als het sanitair: voor de hele hostel (toch bezetting van 31 bedden) 2 toiletten en 2 douches. Er is wel een grote gezellige gemeenschappelijke ruimte. We namen in deze jeugdherberg dan ook rustig de tijd om even uit te blazen en ons plannen voor de volgende dag te bekijken. Opnieuw helemaal alleen in de jeugdherberg, op 2 meisjes na die we in Reykjavik al eens ontmoet hadden.

Dinsdag 15/05/2012

Er was niet echt sneeuw bij gekomen, de wegen lagen er relatief goed bij, de sneeuwruimers hadden op de hoofdbaan hun best gedaan. De dag begon in Husavik, één van de grotere steden in het noorden en berucht en beroemd als “walvishoofdstad”. We hadden de dag ervoor dan ook ons plaatsje voor een “whale watching tour” vastgelegd. Maar de oceaan is er even grillig als het weer, en we kregen te horen dat de golven zo geweldig en hevig waren dat boten niet uitvoeren en vooral Belgische toeristen enorm zeeziek gingen worden. We zijn als alternatief dan maar naar het walvismuseum geweest waar we de beestjes in levende lijve (skeletvorm weliswaar) van naderbij konden bekijken. Kleine teleurstelling, maar die werd goed gemaakt door een wandeling naar en wat sneeuwpret rond: de waterval Godafoss (neen, ik word die niet moe, elke waterval is anders, heeft een ander verhaal of een andere legende als uitleg, komt uit een andere berg en heeft andere kenmerken). Na een paar dagen uit de geciviliseerde maatschappij en ondergedompeld in kleine dorpjes, opgeslorpt door bergen of onder de indruk van de machtige landschappen, stond er nu een stad (een heuse stad) op onze planning: Akureyri. Het namiddagprogramma speelde zich voornamelijk hier af: rondkuieren in de winkelstraten, toeristische bezienswaardigheden bekijken, en onze voorraad aanvullen in een grote supermarkt. ’s Avonds overnachten we niet in een jeugdherberg, maar bij een boer die ook een gebouw met kamers verhuurde. Weer de enige gasten, dus konden we op ons gemak door het huis slenteren, koken en de gemeenschappelijke ruimte inpalmen.

Woensdag 16/05/2012

Vroeg op om weer de natuur in te trekken. Via een oud maar keischattig turfkerkje (op de baan naar de kerk moesten we wel enkele schapen en geiten, en een aantal paarden vriendelijk verzoeken om van de gravel road af te gaan) en een vikingburcht op de top van een strategisch gelegen berg op weg naar onze volgende uitvalsbasis. Niet veel later botsten we op onze volgende jeugdherberg: Osar. De boer die de hostel uitbaatte, ontving ons zeer hartelijk en leidde ons rond in zijn grote hostel. Hij gaf ons ook tips voor wandelingen in de buurt, en raadde ons aan om het baantje rechtover de hostel naar beneden te wandelen om de grootste zeehondenkolonie van IJsland te aanschouwen. En inderdaad, eens aan het strand aangekomen, zagen we op 20 m van ons de ene na de andere zeehond zonnen op hun zandbank of duiken in het water. Nog wat gewandeld op het strand en in de buurt.

’s Avonds bleek dat we weer de enige klanten waren in het hotel. Op den duur raakten we er wel aan gewend, we hadden ons er een beetje op voorzien en wat spelletjes mee genomen.

Donderdag 17/05/2012

’s Ochtends had onze gastheer een verrassing in petto: het ontbijt werd geserveerd in een “yurt” (een Mongoolse nomadentent die eigenlijk wel in het landschap paste). Een traditioneel ontbijt met een klein toppertje: wafeltjes gebakken door de boerin zelf. We hadden genoeg energie opgedaan om onze rit naar het schiereiland Snaefelsness aan te vangen. Onze rit bestond uit een tocht door mooie, steeds veranderende landschappen, stops aan tankstations om bij te tanken en kleine stops voor wandelingen. Eén van de bizarste momenten van die dag, was het bezoek aan de “haaienvanger”. Aan het einde van een klein baantje bevindt zich een boerderij waarop de haaienvanger en zijn familie haaien villen en in mootjes hakken. Omdat dit beroep stilaan meer en meer aan het verdwijnen is, hebben ze van de gelegenheid gebruik gemaakt om van een bijgebouw een museum te maken. Op het eerste zicht vonden we het een kleine teleurstelling, we hadden er veel meer van verwacht. Tot één van de oude haaienvangers (een man tegen de 70 jaar) die ook op de foto’s van de tentoonstelling prijkte, ons in een mengeling van IJslands & iets dat op Engels trok, uitleg kwam geven bij de verschillende haaienonderdelen die we zagen, methodes die gebruikt worden om haaien te vangen, weetjes over haaien meegaf. Ondanks de taalbarrière verstonden we er toch relatief veel van. Op het einde stond een stukje haaienvlees klaar en konden we in een schuur een aantal honderden meters verderop (de ammoniakgeur van rottende haai kwam ons al tegemoet) drogende haaienstukken gaan bekijken. We baanden ons een baan terug tussen een aantal wervelkolommen en schedels van haaien en namen afscheid van onze haaienboer. We arriveerden in Grundarfjördur waar we 2 nachten verbleven. Een jong koppel baatte de jeugdherberg uit en stuurde ons naar de andere kant van het dorp waar zich een nieuw deel van de jeugdherberg bevindt. Deze hostel was gloednieuw: elke kamer (zelfs een dorm van 6 personen) had een eigen douche en toilet (enige nadeel: als je naar het toilet moest en er was iemand aan het douchen, moest je even wachten. Kan wel vervelend zijn als er een maximale bezetting is en je weet dat er geen toilet op de gang is) en alles leek zo net uit de Ikea te komen. De keuken en de gemeenschappelijke ruimte hadden een fantastisch zicht op oceaan en bergen. ’s Avonds konden we een prachtige zonsondergang (als je daar van kan spreken tijdens klaarlichte nachten) aanschouwen terwijl we op één van de 2 gloednieuwe fornuizen ons eten klaarmaakten en ’s avonds nog bijpraatten met 2 vrouwen uit Duitsland.

Vrijdag 18/05/2012

Vroeg opgestaan om ons klaar te maken voor een hele dag vol wandelingen en opnieuw een aaneenschakeling van prachtige, steeds verrassende landschappen. De mooiste wandeling van die dag was de tocht van een kleine 3 uur (heen en terug) naar een oude vulkaan met daarnaast een lavatunnel. Het pad was in het begin goed aangegeven, daarna was het verdergaan op een gezonde dosis verstand en het pad zoeken in een lavalandschap. Maar de beloning mocht er zijn: naarmate we dichter kwamen bij de vulkaan werd de vegetatie “rijker” en kwam de lavatunnel in zicht. Enkel de eerste meters van de 70 meter lange tunnel waren begaanbaar dus hebben we ons ook niet verder gewaagd :). Via een bergpas terug naar de jeugdherberg. Aangezien de jeugdherberg op een 200 km van Reykjavik lag, hadden we meer kans om ’s avonds nog mensen tegen te komen: wij deelden onze dorm met 2 meisjes uit de USA en in de keuken werd het gezellig druk met nog andere compagnieën erbij.

Zaterdag 19/05/2012

Het IJslandavontuur zit er stilaan op. Door het feit dat we de avond ervoor en de zaterdagochtend al wat mensen ontmoet hadden in de jeugdherberg, raakten we stilaan weer gewend aan het “onder de mensen komen”, aan “mensen ontmoeten”, aan “een stad”. Wat we ook goed konden gebruiken als we Reykjavik binnenreden. Eerlijk gezegd, we moesten er weer aan wennen: na twee weken met zijn tweetjes door IJsland te trekken, lange wandelingen te maken, enkel met zijn twee in de natuur rond te lopen en af en toe een praatje te slaan met mensen, raak je daar wel aan gewend: “een zijn met de natuur”, weg van het jachtige en haastige leven. In Reykjavik hingen we de toerist uit, gingen we iets eten in een echt restaurant en bezochten we zowaar bezienswaardigheden. ’s Avonds konden we bekomen van de stadsimpulsen 🙂 in de jeugdherberg waar het allemaal begonnen was: naast de receptie is er een authentieke koffiebar in de hostel zelf waar je kan genieten van verse échte koffie en echte chocomelk. We bekeken de foto’s van de reis, praatten nog wat bij, mijmerden over wat we allemaal gezien en beleefd hadden, dachten terug aan Paul en de haaienvanger, aan de sneeuwstorm, aan de gletsjertocht, aan de wandelingen in de onvergetelijke natuur. Top of the bill: toen een groep mensen hun feestelijke bijeenkomst in één van de zaaltjes naar het einde liep, nodigde de voorzitster ons uit om te helpen het dessertenbuffet lichter te maken. Wat we uiteraard niet aan onze neus lieten voorbij gaan: we genoten van Finse koeken, typische IJslandse taart, Oostenrijkse specialiteiten, en nog veel meer lekkers uit andere Europese landen. We konden onze roadtrip door IJsland niet beter afsluiten dan op deze internationale manier.

Zondag 20/05/2012

Om 4 uur  ’s morgens opgestaan, naar de luchthaven gereden, onze vlucht genomen rond 8 uur en ’s avonds tegen 20 uur in het appartement van het vriendje gearriveerd. Nooit geweten dat een trip van Amsterdam (vliegtuig landde om 13 uur) – trein naar Antwerpen – trein naar Gent – bus naar het appartement – zo zwaar kon zijn.

Enkele IJslandse jeugdherbergweetjes:

– niet alle hostels hebben verduisteringsgordijnen;

– buiten het seizoen reizen kan er soms toe leiden dat je een hele dorm of zelfs een hele jeugdherberg voor jezelf hebt;

– alle jeugdherbergen in IJsland hebben een milieubewust handvest ondertekend: sorteren, ecologie en natuurpreventie staan dan ook hoog aangestipt. Deze milieubewustheid sprak ons enorm aan: je merkt dat ze in IJsland er echt alles willen aan doen om hun land zo ecologisch en rein mogelijk te houden.

– lekkere kraantjeswater;

– warm water van bronnen, wat natuurlijk de typische zwavelgeur met zich meebrengt;

– de meeste jeugdherberguitbaters wonen vlak naast de herberg. Vaak is de hostel gevestigd op een boerderij of het landgoed van de gastheer/vrouw;

– de jeugdherbergen liggen afgelegen, in the middle of nowhere maar vaak op een enorm mooie plek;

– de meeste hostels zijn modern, nieuw of net gerenoveerd, wat een hoog comfort met zich meebrengt en wat ervoor zorgt dat je je rap thuis gaat voelen.